29 Nisan 2011 Cuma

VAZGEÇTİM

bu gün ölümlerin en yücesindeyim
gerçek bir terkediş bu gerçek bir VAZGEÇİŞ
yüreğim devrik bir cümle belki belki hala kanamakta yaralarım belki hala yırtılıyor yüreğim yokluğuna ve
 belki hala bende o yalan gözlerin
 ama nafile artık bitti dediğim gündeyim
 ben sevdama yenildiğim gündeyim
aşkımın küçüldüğü günde ve o şerefsiz sevdanı hiçe saydığım gündeyim
 ama sözler sana sevinç değil bana umuttur
 ve bu gün çekip gidişim senden kaçışım değil kendime gelişimdir
ben bu gün gece yarıları sevda duaları etmekten
ben bu gün kendimi kandırmaktan
ben bu gün o salakça hayallerimiden geçtim
 bu gün senin bittiğin gün olabilir hayatın en zor günü olabilir ama bu gün kendime başladığım gün
artık sabahları senin adını anmak yerine kendi nefesimi çekeceğim cigerlerimde yaralı bıraktığın yerlere
artık ikimiz için şarkılar istemeyeceğim meyhanelerde
artık  bir daha biz bile demeyeceğim
 ama tamamen bitirmeyeceğim seni o son sözlerin varya hani bana ağır gelenler onlar kalacak not defterimin arasında olurda gelirsen okumak istersin diye saklayacağım onları
 hani derdin ya böle sevdalarda ayrılık olmaz terkedemez seven diye
BAK OLUYORMUŞ TERKEDİYORUM SENİ SESSİZCE
belki mutlu olamayacağım ama senin mutsuz etmenede izin vermeyeceğim
ey dilenci sevgilim nasıl böyle güzel yalan söyledin budur tek merak ettiğim
ne ilk yaramsın sen nede son olacaksın
 illede diğerlerinden farkım olsun istiyorsan YALANCI DİYE ANILACAKSIN
sen dünyanın en mükemmel insanı en çok basitleşensin
sen özgürlük çığlıkları atan sevgili sen en büyük mahkumsun bu hayatta
sen kendine yenik düşensin ve sen en çaresiz tanıdığımsın
 bu bitirişin en güzel yanı tüm bunlara karşılık ne yapacağının umrumda olmaması
ve artık satırlarımıı işgal etmiyor olman
 hani seni saklardım ya hep kendime hani o yüreğimin en mavi yerine
 hani sıkılırdın sen beni özgür bırak diye şimdi inanamayacağın kadar özgür ve yanlızın
sen benim en verimli toprağım şimdi halka açıksın
avuçlarımda biriktirdiğim gözyaşlarımdan kanatlar yaptım sana
al özgürlüğünü uç yarınsız ve umutsuz diyarlara
 ben burda kalacağım istanbulda
 ve ilerde bir tanıdık görüpte sorarsa ne yapıyor diye diyeceğim hiç birşey olmayacak
 çünkü ölünün arkasından konuşmak bana yakışmayacak
 ben senin gibi değil delikanlı gibi terkediyorum seni
bi kalemde siliyorum
ardıma bakmadan gidiyorum
sağar olmuşçasına gidiyorum
 kör olmuşçasına
ve hiç yaşamamışçasına senden VAZGEÇİYORUM...  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder